ვასილი კანდინსკი – რუსი მხატვარი, ხელოვნებათმცოდნე, მე-20 საუკუნის ერთ-ერთი ყველაზე განთქმული ხელოვანი და აბსტრაქციონიზმის დამფუძნებელია.

დაიბადა მოსკოვში, თუმცა მთელი ბავშვობა ოდესაში გაატარა. მოსკოვის უნივერსიტეტში იურისპრუდენციასა და ეკონომიკას სწავლობდა. მიუხედავად იმისა, რომ საკუთარ პროფესიაში საკმაოდ წარმატებული იყო, 30 წლის ასაკში ხატვის გაკვეთილებს ატარებდა.

1896 წელს მიუნხენში დასახლდა და სახვითი ხელოვნების აკადემიაში დაიწყო სწავლა. მოსკოვში 1914 წელს დაბრუნდა პირველი მსოფლიო ომის დაწყების შემდეგ. ხელოვნების საყოველთაოდ მიღებულ თეორიებთან კონფლიქტის გამო, 1921 წელს ისევ გერმანიში დაბრუნდა. აქ ის 1922 წლიდან ბაუჰაუზში ასწავლიდა, სანამ ნაცისტებმა ეს სკოლა 1933 წელს დახურეს. შემდეგ ის საფრანგეთში გადადის, სადაც დარჩენილ ცხოვრებას ატარებს. გარდაიცვალა ნიოი-სურ-სენში, 1944 წელს. მან დააუძნა ხელოვნებაში აბსტრაქციონიზმი

. მისი შემოქმედების მცოდნენი და მოყვარულნი აუცილებლად ახსენებენ “ლურჯ მხედარს”, “სანტა-მარგარიტას”, “მურნაუს ბაღს” და “აპოკალიფისის მხედარს”, მაგრამ არსებობს რამდენიმე ტილო, რომლებმაც ცალკე ეპოქა შექმნეს კანდისკის ფერწერაში.
საფრანგეთის დედაქალაქში კუბიზმი ბატონობდა, კანდინსკიმ კი გეზი სიურეალიზმისაკენ აიღო. თუმცა, მეგობრების წყალობით შესაძლოა კუბიზმმა მის შემოქმედებაზე მაინც იქონია ზეგავლენა, მაგრამ ისიც მართალია, რომ ეს რუსი მხატვრის პიროვნული ევოლუციის შედეგი იყო. როგორც ერთ-ერთი უდიდესი სიურეალისტი მხატვარი ჟოან მირო აღიარებდა, კანდინსკიმ მის შემოქმედებაზე მნიშვნელოვანი გავლენა იქონია.
ქართულ ენაზე ნათარგმნია ვასილ კანდინსკის წიგნი "სულიერების შესახებ ხელოვნებაში", სადაც კანდინსკის საოცრად აქვს დახასიათებული ფერები. მუსიკასა და ხელოვნებას შორის არსებულ კავშირს თითქმის ყველა მხატვრაი ეძებს, კანდინსკიც ერთე-ერთი მათგანიიყო. სწორედ ზემოთხსენებულ წიგნში "სულიერების შესახებ ხელოვნებაში" მხატვარი წერდა: "ფერი ფორმის გასაღებია, თვალი - ჩაქუჩი. სული კლავიშებიან პიანინოს ჰგავს. მხატვარი კი ის ხელია, რომელიც "ეფექტური ფორმით" ადამიანის სულს ამა თუ იმ გასაღების მეშვეობით აათრთოლებს".
მისი სურათები ყველასგან გამორჩეული და სააზროვნოა: